Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zagryźć — dk XI, zagryźćgryzę, zagryźćgryziesz, zagryźćgryź, zagryźćgryzł, zagryźćgryźli, zagryźćgryziony zagryzać ndk I, zagryźćam, zagryźćasz, zagryźćają, zagryźćaj, zagryźćał, zagryźćany 1. «zjeść coś po zjedzeniu czegoś innego lub po wypiciu czegoś,… … Słownik języka polskiego
zagryźć — wargi, usta «powstrzymać jęk, krzyk, śmiech itp., przygryzając wargi»: Maciuś zagryzł wargi, żeby nie wybuchnąć płaczem. J. Korczak, Maciuś. (...) ciotka przestraszyła się. Zagryzła usta. Janusz zrozumiał, że powiedział coś bardzo nietaktownego.… … Słownik frazeologiczny
zagryzać się — I – zagryźć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: zagryzać jeden drugiego; gryząc, pozbawiać się wzajemnie życia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uważaj, żeby te psy się nie zagryzły. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagryzać — Zagryźć wargi, usta «powstrzymać jęk, krzyk, śmiech itp., przygryzając wargi»: Maciuś zagryzł wargi, żeby nie wybuchnąć płaczem. J. Korczak, Maciuś. (...) ciotka przestraszyła się. Zagryzła usta. Janusz zrozumiał, że powiedział coś bardzo… … Słownik frazeologiczny
pozagryzać — dk I, pozagryzaćam, pozagryzaćasz, pozagryzaćają, pozagryzaćaj, pozagryzaćał, pozagryzaćany «zwykle o zwierzętach: zagryźć wiele osób lub zwierząt, jedno po drugim» Wilki pozagryzały jagnięta. pozagryzać się «o zwierzętach: zagryźć jedno drugie»… … Słownik języka polskiego
zagryzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagryzaćam, zagryzaća, zagryzaćają, zagryzaćany {{/stl 8}}– zagryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zagryzaćgryzę, zagryzaćgryzie, zagryzaćgryź, zagryzaćgryzł, zagryzaćgryzła, zagryzaćgryźli, zagryzaćgryziony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przegryźć — dk XI, przegryźćgryzę, przegryźćgryziesz, przegryźćgryź, przegryźćgryzł, przegryźćgryźli, przegryźćgryziony, przegryźćgryzłszy przegryzać ndk I, przegryźćam, przegryźćasz, przegryźćają, przegryźćaj, przegryźćał, przegryźćany 1. «przeciąć gryząc… … Słownik języka polskiego
warga — ż III, CMs. wargardze; lm D. warg 1. «każdy z dwóch fałdów skórnych ograniczający od przodu otwór ustny wielu kręgowców, u ssaków i człowieka silnie umięśniony, ruchomy» Dolna, górna warga. Blade, czerwone, wąskie, cienkie, grube, wydatne, pełne… … Słownik języka polskiego
usta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. ust {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zamykany (wargami) otwór w dolnej części twarzy, wewnątrz przechodzący w jamę (ustną), stanowiący część (początek) układu oddechowego oraz … Langenscheidt Polski wyjaśnień
